بسيار سلام دو صد بدرود به دل نشانيها

بسيار خسته نباشيد و خداقوت به وبلاگيهاي دل نشان

تنها جمله ام دست مريزاد است و بس که نه توان گفت خوب بود و عالي بود پاسخگوست و نه از بزرگي و کرمش مي توان ......

از صداي سخن عشق نديدم خوشتر

يادگاري که دراين گنبد دوار بماند

سلام مدتها دنبال اين شعر مي گشتم، خيلي ممنون كه اينجا گذاشتيد.

هميشه مي گفتم از هر کسي دلم بگيره ميرم پيش امام رضا و براش درددل ميکنم آخه ما قمي ها اعتقاد داريم امام رضا دايي ماست و همش آرزو مي کنيم که به قول اون ضرب المثل معروف ما هم به دائيمون بريم . ولي چند روز پيش يه اتفاقي برام افتاد که يه پاي اون امام رضا بود. مونده بودم برم پيشش گله کنم و بگم آخه دايي جون اين رسمش نبود که خواهر من که زائرت بود را از ما بگيري ...................
ولي اين کارو نکردم چون اون روزهاي اول که خيلي حالم خراب بود يه بزرگي بهم گفت اگه کسي تو راه برگشت از زيارت امام رضا دارفاني رو وداع بگه جزء يکي از هفتاد نوع شهدا حساب ميشه . اينجا بود که آروم شدم و گفتم هر طور که شما صلاح بدونيد ما مطيعيم و اميدوارم يه روزي هم منو تو اين راه با خودت ببري .
هميشه برام عزيزي و سرپناه درموندگيهام و ازت ميخوام مثل هميشه دستمو بگيري و شما کارهاي ما رو با اون چشمان قشنگت بنگري ...
آمين

سلام.

شعر جالبي است. خراساني ها محبت بسياري به امام رضا (ع) و درگاه ملکوتي آن حضرت دارند و شوخي کردن و طنز سرايي از نشانه هاي اين ارادت خالصانه و محبت بي منتهاست.

سپاس از مطالب خوب شما