|
خاطرات زیارت رضوی 
|
و باد قاصدی ست که نجواهای غریبانه ی کبوتران را به گوش ابر می رساند کبوترهایی که به ضیافت خورشید گنبدت خوانده ای و ابرها که به گریه می افتند بهاری از گل های پارچه ای بر ضریحت جوانه میزند. «زهرا مرادی نعمت »
[ سه شنبه 92/6/26 ] [ 9:56 عصر ] [ کانون پرورش فکری استان قم ]
|
درباره وبلاگ |
